De zon schijnt altijd!!
Door: Klaas-Jan Top
Blijf op de hoogte en volg Klaas-Jan
01 Juli 2011 | Zuid-Afrika, Vryburg
De zon schijnt altijd!!!
Dag allen,
Sorry mensen, jullie hebben nu 6 maanden moeten wachten op het volgende verslag. In den beginne had ik een frquentie van eens in de 3 maanden, deze lijkt nu te vervallen in eens in 6 maanden, ook al weet je het met schrijven nooit. Als de inspiratie er is, de foto’s ter ilustratie daar zijn dan kan het ook veel sneller uiteraard.
Twee weken geleden had ik eigenlijk al een stuk klaar maar daar was ik zelf niet tevreden over. Het had de titel; “Soms zit het mee en soms zit het tegen...” De titel van dit stuk is “De zon schijnt altijd...”, en zo is het eigenlijk ook. Ja, er hebben wat zaken tegen gezeten de laatste maanden en dat heeft me soms wat down gehouden, maar uiteindelijk schijnt de zon altijd. Wat er tegen zat? De sportschool uiteraard. Nog steeds geen funder kunnen vinden om het verhaal waar te maken maar wel met weer een aantal nieuwe ingangen bezig. Een bevriend Amerikaan wat in ZA JSE bedrijven investeert. Het zal nog even duren voordat Vitality health and Fitness een JSE bedrijf is, maar hij was onder de indruk van het business plan. Een tweede nieuwe ingang is het geheel op te starten met nederlandse subsidie van de PSI (Private Sector Investment) gelden. Ben met een bedrijfje, Allinace Plus, bezig dat te onderzoeken. Het andere wat tegen heeft gezeten is het mislopen van een “bargain” in de onroerend goed. Een oud collega van ons is verhuisd naar Kaap Stad en bood haar huisje aan ons aan voor de helft van de waarde van het huis. Het heeft niet zo mogen zijn omdat de burocratie om een lening voor een huis net zo moeilijk is als de lening voor het starten van een eigen bedrijf. Ik ben 3 maanden bezig geweest om het voor elkaar te krijgen bij drie verschillende banken. Het heeft niet zo mogen zijn. Het huis is nu naar een ander bevriend stel gegaan. Jammer. Het derde wat er tegen zat was de definitieve NO’s op Vitalities business plan van de verschillende banken. Ja, deze zaken hebben me een tijd bezig gehouden en tot voor een week heb ik hierdoor medelijden met mezelf voor gehad. Tot op een zeker moment mijn ogen weer open gingen en zich konden gaan richten op de goede dingen die ik hier heb; “De zon schijnt altijd”, zolang je het maar wilt zien.
De goede dingen zijn (uiteraard zou ik bijna willen zeggen) de dingen dicht om me heen. Als gezin gaan we erg goed. Claire had na haar weken in New York besloten medicijnen tegen haar depressies te gaan nemen en dat doet wonderen. Zo als ze zelf aan gaf na een weekje medicijnen; “ Het is alsof ik mijn halve leven depressief ben geweest”. Dus ook voor Claire zijn de ogen nu geopend voor de zon die altijd schijnt. De boys gaan lekker ook al hebben we regelmatig klachten van Tumi’s teacher over het niet afmaken van taken, het continue zichzelf en anderen van het werk houden, niet langer dan 5 minuten stil kunnen zitten, etc, etc. De Tumi die zij beschrijft kennen wij thuis niet. Tumi is een erg behulpzaam mannetje die wellicht wat moeite heeft zich erg lang te kunnen concetreren op een taak, maar met een beetje sturing het altijd wel weet klaar te spelen.
Het is weer een tweetal weken later dan het bovenstaande geschrevene maar zo gaat dat met het schrijven voor mijn site. Ik wilde eigenlijk een wat filosofie’s stuk schrijven over de fase van het leven waar ik me nu in bevind. Een man die de 40tig is gepasseert, vader van 4 kinderen, man van zijn vrouw, wijs(zer) geworden door het leven te leven, zoekende (nog steeds) naar de universele waarheid, lerend door nieuwe dingen in het leven te refereren aan reeds beleefde dingen, dankbaar voor wat hij heeft, minder grillig naar wat hij niet heeft en zich richt op zaken die op langere termijn profijt hebben voor hem en zijn gezin. Ja, da’s zo’n beetje de fase waarin ik me bevind en ik geloof dat deze fases in het leven fases zijn die een ieder ongeveer gelijk ervaart op een iets eerder, later of zelfde tijdstip. Wellicht komt dit filosofies stuk nog wel eens. Voor nu zijn er weer wat meer dag tot dag zaken te vermelden.
Op het moment dat ik me weer wat meer ging richten op de dingen dicht om me heen zijn er naast zaken of gezins nivo ook zaken in het werkveld weer gaan stromen. Ik heb naast het idee van de sportschool ook altijd de idee gehad om een soccer academy te starten op Tiger Kloof. Ik heb daar een presentatie voor gemaakt en heb een meeting gepland met een aantal directeuren van verschillende sport gerelateerde organisaties; president SAFA North West, regio directeur department of Sport, art and culture, districts directeur Sports Academy, provinciaal directeur High Performance centre en een medewerker van de department of education. Zonder eerst veel overleg met de directie van de school te hebben gehad dacht ik dat het goed was eerst maar eens te peilen bij deze organisaties wat zij van een dergelijk idee vonden. Het werd erg goed ontvangen en de benodigde R1.000.000 voor het eerste jaar leek hen geen probleem om bijelkaar te krijgen. Inmiddels de idee ook met de principal en de rector besproken die evenees enthousiast waren en binnen een week zat ik om de tafel met de voorzitters van de SGB en de board van de school. We gaan van start met de voorbereidingen!! Hoe dingen ineens kunnen lopen. Twee (3) jaar lopen ploeteren om met de sport school iets te doen, terwijl dit verhaal eigenlijk met minimale inzet aan het rollen is gezet.
Van het een komt het ander; ik vertrek zondag voor een week naar Johannesburg waar ik een CAF course (top-op op de level 2 cursus) bij de SAFA ga doen. Dit is een cursus voor level 2 coaches die werkzaam zijn in het betaalde voetbal of een academy runnen. De zon schijnt altijd!!
Ik heb het sportschool verhaal nog niet geheel los gelaten, maar ik zal me de komende jaren (waarschijnlijk) gaan bezig houden met het opzetten en runnen van een soccer academy wat in de ogen en in de filosofie van de president SAFA North West een voorbeeld academy moet worden voor de provincie en wellicht nationaal. De SAFA zelf heeft het starten van academies voor het jaar 2013 gepland.
Goed, dat was het weer even. Ben me bewust dat ik niet over Waroontje en Emman geschreven heb, maar zij zullen een belangrijke plaats innemen in mijn nog te schrijven stuk over het leven van KJ in zijn 40. Voor nu, het gaat erg goed met die twee. Ik kan nu mee spreken over onvoorwaardelijke liefde (die volgens mij ook enkel mogelijk is tussen ouders en kind). Dank daarvoor Pa en Ma!!
Kus KJ
Dag allen,
Sorry mensen, jullie hebben nu 6 maanden moeten wachten op het volgende verslag. In den beginne had ik een frquentie van eens in de 3 maanden, deze lijkt nu te vervallen in eens in 6 maanden, ook al weet je het met schrijven nooit. Als de inspiratie er is, de foto’s ter ilustratie daar zijn dan kan het ook veel sneller uiteraard.
Twee weken geleden had ik eigenlijk al een stuk klaar maar daar was ik zelf niet tevreden over. Het had de titel; “Soms zit het mee en soms zit het tegen...” De titel van dit stuk is “De zon schijnt altijd...”, en zo is het eigenlijk ook. Ja, er hebben wat zaken tegen gezeten de laatste maanden en dat heeft me soms wat down gehouden, maar uiteindelijk schijnt de zon altijd. Wat er tegen zat? De sportschool uiteraard. Nog steeds geen funder kunnen vinden om het verhaal waar te maken maar wel met weer een aantal nieuwe ingangen bezig. Een bevriend Amerikaan wat in ZA JSE bedrijven investeert. Het zal nog even duren voordat Vitality health and Fitness een JSE bedrijf is, maar hij was onder de indruk van het business plan. Een tweede nieuwe ingang is het geheel op te starten met nederlandse subsidie van de PSI (Private Sector Investment) gelden. Ben met een bedrijfje, Allinace Plus, bezig dat te onderzoeken. Het andere wat tegen heeft gezeten is het mislopen van een “bargain” in de onroerend goed. Een oud collega van ons is verhuisd naar Kaap Stad en bood haar huisje aan ons aan voor de helft van de waarde van het huis. Het heeft niet zo mogen zijn omdat de burocratie om een lening voor een huis net zo moeilijk is als de lening voor het starten van een eigen bedrijf. Ik ben 3 maanden bezig geweest om het voor elkaar te krijgen bij drie verschillende banken. Het heeft niet zo mogen zijn. Het huis is nu naar een ander bevriend stel gegaan. Jammer. Het derde wat er tegen zat was de definitieve NO’s op Vitalities business plan van de verschillende banken. Ja, deze zaken hebben me een tijd bezig gehouden en tot voor een week heb ik hierdoor medelijden met mezelf voor gehad. Tot op een zeker moment mijn ogen weer open gingen en zich konden gaan richten op de goede dingen die ik hier heb; “De zon schijnt altijd”, zolang je het maar wilt zien.
De goede dingen zijn (uiteraard zou ik bijna willen zeggen) de dingen dicht om me heen. Als gezin gaan we erg goed. Claire had na haar weken in New York besloten medicijnen tegen haar depressies te gaan nemen en dat doet wonderen. Zo als ze zelf aan gaf na een weekje medicijnen; “ Het is alsof ik mijn halve leven depressief ben geweest”. Dus ook voor Claire zijn de ogen nu geopend voor de zon die altijd schijnt. De boys gaan lekker ook al hebben we regelmatig klachten van Tumi’s teacher over het niet afmaken van taken, het continue zichzelf en anderen van het werk houden, niet langer dan 5 minuten stil kunnen zitten, etc, etc. De Tumi die zij beschrijft kennen wij thuis niet. Tumi is een erg behulpzaam mannetje die wellicht wat moeite heeft zich erg lang te kunnen concetreren op een taak, maar met een beetje sturing het altijd wel weet klaar te spelen.
Het is weer een tweetal weken later dan het bovenstaande geschrevene maar zo gaat dat met het schrijven voor mijn site. Ik wilde eigenlijk een wat filosofie’s stuk schrijven over de fase van het leven waar ik me nu in bevind. Een man die de 40tig is gepasseert, vader van 4 kinderen, man van zijn vrouw, wijs(zer) geworden door het leven te leven, zoekende (nog steeds) naar de universele waarheid, lerend door nieuwe dingen in het leven te refereren aan reeds beleefde dingen, dankbaar voor wat hij heeft, minder grillig naar wat hij niet heeft en zich richt op zaken die op langere termijn profijt hebben voor hem en zijn gezin. Ja, da’s zo’n beetje de fase waarin ik me bevind en ik geloof dat deze fases in het leven fases zijn die een ieder ongeveer gelijk ervaart op een iets eerder, later of zelfde tijdstip. Wellicht komt dit filosofies stuk nog wel eens. Voor nu zijn er weer wat meer dag tot dag zaken te vermelden.
Op het moment dat ik me weer wat meer ging richten op de dingen dicht om me heen zijn er naast zaken of gezins nivo ook zaken in het werkveld weer gaan stromen. Ik heb naast het idee van de sportschool ook altijd de idee gehad om een soccer academy te starten op Tiger Kloof. Ik heb daar een presentatie voor gemaakt en heb een meeting gepland met een aantal directeuren van verschillende sport gerelateerde organisaties; president SAFA North West, regio directeur department of Sport, art and culture, districts directeur Sports Academy, provinciaal directeur High Performance centre en een medewerker van de department of education. Zonder eerst veel overleg met de directie van de school te hebben gehad dacht ik dat het goed was eerst maar eens te peilen bij deze organisaties wat zij van een dergelijk idee vonden. Het werd erg goed ontvangen en de benodigde R1.000.000 voor het eerste jaar leek hen geen probleem om bijelkaar te krijgen. Inmiddels de idee ook met de principal en de rector besproken die evenees enthousiast waren en binnen een week zat ik om de tafel met de voorzitters van de SGB en de board van de school. We gaan van start met de voorbereidingen!! Hoe dingen ineens kunnen lopen. Twee (3) jaar lopen ploeteren om met de sport school iets te doen, terwijl dit verhaal eigenlijk met minimale inzet aan het rollen is gezet.
Van het een komt het ander; ik vertrek zondag voor een week naar Johannesburg waar ik een CAF course (top-op op de level 2 cursus) bij de SAFA ga doen. Dit is een cursus voor level 2 coaches die werkzaam zijn in het betaalde voetbal of een academy runnen. De zon schijnt altijd!!
Ik heb het sportschool verhaal nog niet geheel los gelaten, maar ik zal me de komende jaren (waarschijnlijk) gaan bezig houden met het opzetten en runnen van een soccer academy wat in de ogen en in de filosofie van de president SAFA North West een voorbeeld academy moet worden voor de provincie en wellicht nationaal. De SAFA zelf heeft het starten van academies voor het jaar 2013 gepland.
Goed, dat was het weer even. Ben me bewust dat ik niet over Waroontje en Emman geschreven heb, maar zij zullen een belangrijke plaats innemen in mijn nog te schrijven stuk over het leven van KJ in zijn 40. Voor nu, het gaat erg goed met die twee. Ik kan nu mee spreken over onvoorwaardelijke liefde (die volgens mij ook enkel mogelijk is tussen ouders en kind). Dank daarvoor Pa en Ma!!
Kus KJ
-
01 Juli 2011 - 19:43
Sharine:
Zoals altijd, hele prachtige foto's. Zoals jij al zei KJ, de zon schijnt inderdaad altijd. Geniet met volle teugen van jouw gezin want dat is het belangrijkste, onvoorwaardelijke liefde. Ik zeg altijd, pas als je zelf een gezin hebt gesticht, besef je wat voor een geweldige ouders jij zelf hebt.
Heel veel liefs KJ en doe de groeten aan Claire en de kinderen.
Kus -
01 Juli 2011 - 21:48
Gretha:
Jaaa, zo zie je maar weer: dicht bij jezelf blijven, je bent je eigen kapitaal! Blijkbaar kon je dat niet geloven en moest je eerst "buiten" ploeteren om het zelf te ontdekken. Gefeliciteerd!
En ja, als je er niks van weet kun je je er niks bij voorstellen, maar anti depressiva verrichten echt wonderen. Alsof opeens het licht weer aan gaat! Ik hoop dat Claire over een poos(je) met minder en dan weer zonder kan!
Grote knuffel en dikke zoenen voor jullie allemaal!!! -
05 Juli 2011 - 16:52
Jan En Betty:
Het heeft even geduurd, maar..
Mooi om weer even iets over jullie te lezen en vooral dat het goed gaat.
Ook al ben je nu 40 je zit nog vol met plannen en dat is alleen maar goed zo kennen we je.
groetjes -
21 Juli 2011 - 19:38
Henk En De Rest:
Hee hoe kan dat nou is mijn vorige reactie eraf? Ik dacht dat ik de eerste was. Nu kijk ik even en staat er een heel verhaal. Maar goed, ik ben blij dat daar toch altijd de zon nog schijnt, dat doet hij hier ook, zij het af en toe met wat bewolking en of een onweersbui. Dus.. Groeten, Thea, Lars (bijna 4) Luuk en Henk. -
10 Augustus 2011 - 08:55
W.Huisman Siddeburen:
Klaas Jan Hallo.
Langs deze weg wou ik je vragen om te stemmen op Siddeburen. Hier in Groningen is een wedstrijd bezig voor het kiezen van het leukste dorp van Groningen. Wij hebben stemmen nodig. Siddeburen zit bij de laatste 14 dorpen. Ruim 150 zijn er al afgevallen in ronde 1. Zou je ervoor kunnen zorgen dat er een aantal ( of meer natuurlijk) uit Z. Afrika komen.
Zie www.leukstedorpvangroningen.nl
Mag ik en Siddeburen op je (jullie) stem(men) rekenen. Het liefst zoveel mogelijk !!!!!!!! Groetjes uit S. en het ga jullie goed. ( Wim) P.S. Wij grijpen dus iedere mogelijkheid aan om aan stemmen te komen !! -
14 Oktober 2011 - 18:10
Hoi Neef!:
Wat heb je toch een mooie kids zeg! Geniet er van. Ik hoop dat je inmiddels weer wat meer rust hebt kunnen vinden.
Groetjes Suzan ten Hove -
25 Oktober 2011 - 07:26
Mama:
klaas-jan laat weer eens wat van jullie horen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
