verslag 2015
Door: KJ Top
Blijf op de hoogte en volg Klaas-Jan
27 Mei 2016 | Zuid-Afrika, Vryburg
Das lang geleden...., heb vandaag en morgen vrij genomen en een van de dingen die ik wil doen in deze vrije dagen is een verslag schrijven over KJ in Zuid Afrika. Waar te beginnen en wat te vertellen? Het laatste verslag was Januarie 2015 en er gebeurt zoveel in een leven met een familie van 6.
Dit keer maar eens wat vertellen over KJ zelf. Ik ben nu 46 en ben onderhand 10 jaar in Zuid Afrika. Tien (10) jaar! en het is nu pas dat ik wel eens denk aan terug gaan. Niet omdat ik denk dat ik hier klaar ben maar meer omdat ik zo graag met jullie, de vrienden en familie vanuit mijn eerste 36 jaar op deze aardbol , mijn leven wil delen. Jullie laten zien hoe ik het doe als vader en husband en als wijzer (ouder) geworden man . Met jullie (leeftijdsgenoten) praten over de shift in prioriteiten in het leven van een 40 plusser.
Ik wordt lichamelijk ouder en voel dit in het dagelijks leven. Dit verouderen dient samen te gaan met de shift in prioriteiten in wat ik fysiek kan en wil doen. Das wel eens moeilijk voor me. Ik ben weer begonnen te voetballen in een 35+ team en merk dat het lichaam niet meer kan wat de geest zich nog kan herineren, de lange accurate pas, sterk aan de bal, split second beslissingen nemen, 2 stappen vooruit denken, dit zijn zaken die nog vers in het geheugen liggen maar het lichaam niet meer met dezelfde preciesi (?)en of snelheid kan uitvoeren. ‘s Ochtens wakker worden en strakke kuiten hebben (van wat??), Warona of Emman te zeggen niet onverwachts hun gewicht aan me te hangen omdat ik niet meer zo snel kan reageren op extra gewicht (ze worden ook zwaarder uiteraard!?), etc.
Een andere shift in energie ligt in het kunnen en willen aanpakken van dingen rondom het huis die fysieke aandacht nodg hebben. Voorheen had ik geen problemen om de chicken run aan te passen, het bouwen van een buiten douche, verven van het huis, etc. Tegenwoordig kan ik me daar niet meer toe zetten. Als iets werkelijk aandacht nodig heeft, doe ik het nog. Als het enkel is om het wat te vervraaien, laat maar. Dit kan uiteraard ook liggen aan het feit dat het niet ons huis is en ik al teveel gespendeert heb aan het huis?! Daarnaast is tijd ook een factor. Ik schijn niet meer de tijd te vinden om dergelijke zaken aan te pakken. Dit is te wijten aan een prioriteiten shift. Ik vind het niet zo belangrijk meer. Spendeer mijn tijd liever aan minder fysieke energie vragende zaken.
Ik geniet van Warona en Emman. Warona is nog steeds een blij kind die zich prima laveert in haar omgeving. Ze gaat nu naar de basisschool en begint te lezen en te schrijven; “Ek is Lin”, ze zit in een basisschool met een Engelse en Afrikaanse leergang. Zij zit in de Afrikaanse en wordt ondericht in het Afrikaans. Haar eerste zinnen die ze leest en schrijft zijn dus in het Afrikaans. Emman is nog steeds een speciaal mannetje. Hij heeft een gave om verbanden te zien, is practish ingesteld en kan lol hebben om de kleine dingen (die het doen). Hij begrijpt de wereld om hem heen en weet de wereld zodanig te manupileren dat het hem ten goede komt. Dit is wijsheid vergaart op een erg jonge leeftijd.
Mutsi en Tumi zitten beide in de puberteit nu en das niet altijd even makkelijk. In het begin van dit school jaar (start in Januarie hier) hadden ze beide de kop verkeerd. Dat bracht oorlog in het huis. Ik heb weinig geduld met de nonsence van pubers merk ik. Ze verliezen elke “drive” die ze hadden, menen het zelf allemaal te kunnen en te weten en willen niet gecorrigeert of geadviseert worden. In principe vind ik dit allemaal wel ok, maar er zijn normen en waarden in huize Top en deze zullen gerespecteerd worden. Puber of geen puber!!
Een andere shift ligt in het content zijn met waar ik ben en met wie ik ben. Ging het oog nog regelmatig met vragende belangstelling naar ander schoon dan Claire, het is OK nu. Ging het oog nog regelmatig over de job advertenties in de krant, het is OK nu. Niet dat ik ambitie verloren heb, ik ben enkel content met wat ik heb. Het enige wat me nog wel eens stoort is het niet hebben van een eigen huis, een eigen plek in ZA. Een plek waar ik wellicht de energie weer voor kan vinden om het te vervraaien om het “ons” te maken. We zijn voorzichtig bezig met ons orienteren op de huizen markt waar onze voorkeur uit gaat naar een “plot” (10 tot 25 hectare, das geen boerderij hier, dat begint bij 75 hectare) waar we wat kleinschalige boerderij activiteiten kunnen doen. Ondanks dat we nu in een van de mooiste omgevingen van Vryburg leven, de eigenaar wil niet dat wij daar concurerende commerciele aktiviteiten beginnen. We kijken ook naar huizen op grote erfen “in town” om daar wellicht een bed and breakfast te starten. Het moet iig een property zijn die ons de gelegenheid geeft om de lening ervoor te kunnen betalen uit de commerciele aktiviteiten die we daar kunnen doen.
Qua werk zit ik in het laatste jaar dat ik mezelf had gegeven om mijn Integrated Sport Development Plan te implementeren. Ik zit nog redelijk op lijn, ook al zijn er wel behoorlijke shifts geweest. Vorig jaar is een jaar van training geweest. Ik heb “club sport” cursussen georganiseert, coaches cursussen in drie verschillende sporten en ben gestart met het opzetten van competities op scholen en tussen bedrijven. De shift ligt vooral in de club sport. Dat is toch een cultuur gelinkt phenomeen. Het vraagt een bepaalde mentaliteit van de community, een zekere bereidheid om iets voor anderen te doen. We hebben nu een aantal clubs in verschillende sporten maar niet zoals wij Nederlanders de club kennen. Het zijn teams met een club constitutie. Er zijn geen jeugd teams en geen 2de, 3de etc en veteranen teams. Om uiteindelijk toch de mass participatie pilar in het Sport plan te bedienen, ben ik vanuit de gemeente twee training centres begonnen waar de (werkeloze) coaches die vorig jaar getraind zijn, kinderen in de leeftijds groepen onder 7, onder 9 en onder 11 trainen in voetbal, netball en binnenkort in athletiek en basketball. Ik hoop dat de clubs en deze training centres, die beide in dezelfde facilities training, elkaar gaan vinden zodat de clubs de verantwoordelijkheid gaan nemen over de jeugd in de training centres. We shall see.
Goed, dat was het voor nu. Vergeet niet even een berichtje achter te laten hoe het met jou is wanneer je dit verhaal gelezen hebt. Een simple hier is het goed, is voldoende.
Kus, groet en geniet van jullie spaarzamen warme en zonnige dagen.
Klaas-Jan Top
Dit keer maar eens wat vertellen over KJ zelf. Ik ben nu 46 en ben onderhand 10 jaar in Zuid Afrika. Tien (10) jaar! en het is nu pas dat ik wel eens denk aan terug gaan. Niet omdat ik denk dat ik hier klaar ben maar meer omdat ik zo graag met jullie, de vrienden en familie vanuit mijn eerste 36 jaar op deze aardbol , mijn leven wil delen. Jullie laten zien hoe ik het doe als vader en husband en als wijzer (ouder) geworden man . Met jullie (leeftijdsgenoten) praten over de shift in prioriteiten in het leven van een 40 plusser.
Ik wordt lichamelijk ouder en voel dit in het dagelijks leven. Dit verouderen dient samen te gaan met de shift in prioriteiten in wat ik fysiek kan en wil doen. Das wel eens moeilijk voor me. Ik ben weer begonnen te voetballen in een 35+ team en merk dat het lichaam niet meer kan wat de geest zich nog kan herineren, de lange accurate pas, sterk aan de bal, split second beslissingen nemen, 2 stappen vooruit denken, dit zijn zaken die nog vers in het geheugen liggen maar het lichaam niet meer met dezelfde preciesi (?)en of snelheid kan uitvoeren. ‘s Ochtens wakker worden en strakke kuiten hebben (van wat??), Warona of Emman te zeggen niet onverwachts hun gewicht aan me te hangen omdat ik niet meer zo snel kan reageren op extra gewicht (ze worden ook zwaarder uiteraard!?), etc.
Een andere shift in energie ligt in het kunnen en willen aanpakken van dingen rondom het huis die fysieke aandacht nodg hebben. Voorheen had ik geen problemen om de chicken run aan te passen, het bouwen van een buiten douche, verven van het huis, etc. Tegenwoordig kan ik me daar niet meer toe zetten. Als iets werkelijk aandacht nodig heeft, doe ik het nog. Als het enkel is om het wat te vervraaien, laat maar. Dit kan uiteraard ook liggen aan het feit dat het niet ons huis is en ik al teveel gespendeert heb aan het huis?! Daarnaast is tijd ook een factor. Ik schijn niet meer de tijd te vinden om dergelijke zaken aan te pakken. Dit is te wijten aan een prioriteiten shift. Ik vind het niet zo belangrijk meer. Spendeer mijn tijd liever aan minder fysieke energie vragende zaken.
Ik geniet van Warona en Emman. Warona is nog steeds een blij kind die zich prima laveert in haar omgeving. Ze gaat nu naar de basisschool en begint te lezen en te schrijven; “Ek is Lin”, ze zit in een basisschool met een Engelse en Afrikaanse leergang. Zij zit in de Afrikaanse en wordt ondericht in het Afrikaans. Haar eerste zinnen die ze leest en schrijft zijn dus in het Afrikaans. Emman is nog steeds een speciaal mannetje. Hij heeft een gave om verbanden te zien, is practish ingesteld en kan lol hebben om de kleine dingen (die het doen). Hij begrijpt de wereld om hem heen en weet de wereld zodanig te manupileren dat het hem ten goede komt. Dit is wijsheid vergaart op een erg jonge leeftijd.
Mutsi en Tumi zitten beide in de puberteit nu en das niet altijd even makkelijk. In het begin van dit school jaar (start in Januarie hier) hadden ze beide de kop verkeerd. Dat bracht oorlog in het huis. Ik heb weinig geduld met de nonsence van pubers merk ik. Ze verliezen elke “drive” die ze hadden, menen het zelf allemaal te kunnen en te weten en willen niet gecorrigeert of geadviseert worden. In principe vind ik dit allemaal wel ok, maar er zijn normen en waarden in huize Top en deze zullen gerespecteerd worden. Puber of geen puber!!
Een andere shift ligt in het content zijn met waar ik ben en met wie ik ben. Ging het oog nog regelmatig met vragende belangstelling naar ander schoon dan Claire, het is OK nu. Ging het oog nog regelmatig over de job advertenties in de krant, het is OK nu. Niet dat ik ambitie verloren heb, ik ben enkel content met wat ik heb. Het enige wat me nog wel eens stoort is het niet hebben van een eigen huis, een eigen plek in ZA. Een plek waar ik wellicht de energie weer voor kan vinden om het te vervraaien om het “ons” te maken. We zijn voorzichtig bezig met ons orienteren op de huizen markt waar onze voorkeur uit gaat naar een “plot” (10 tot 25 hectare, das geen boerderij hier, dat begint bij 75 hectare) waar we wat kleinschalige boerderij activiteiten kunnen doen. Ondanks dat we nu in een van de mooiste omgevingen van Vryburg leven, de eigenaar wil niet dat wij daar concurerende commerciele aktiviteiten beginnen. We kijken ook naar huizen op grote erfen “in town” om daar wellicht een bed and breakfast te starten. Het moet iig een property zijn die ons de gelegenheid geeft om de lening ervoor te kunnen betalen uit de commerciele aktiviteiten die we daar kunnen doen.
Qua werk zit ik in het laatste jaar dat ik mezelf had gegeven om mijn Integrated Sport Development Plan te implementeren. Ik zit nog redelijk op lijn, ook al zijn er wel behoorlijke shifts geweest. Vorig jaar is een jaar van training geweest. Ik heb “club sport” cursussen georganiseert, coaches cursussen in drie verschillende sporten en ben gestart met het opzetten van competities op scholen en tussen bedrijven. De shift ligt vooral in de club sport. Dat is toch een cultuur gelinkt phenomeen. Het vraagt een bepaalde mentaliteit van de community, een zekere bereidheid om iets voor anderen te doen. We hebben nu een aantal clubs in verschillende sporten maar niet zoals wij Nederlanders de club kennen. Het zijn teams met een club constitutie. Er zijn geen jeugd teams en geen 2de, 3de etc en veteranen teams. Om uiteindelijk toch de mass participatie pilar in het Sport plan te bedienen, ben ik vanuit de gemeente twee training centres begonnen waar de (werkeloze) coaches die vorig jaar getraind zijn, kinderen in de leeftijds groepen onder 7, onder 9 en onder 11 trainen in voetbal, netball en binnenkort in athletiek en basketball. Ik hoop dat de clubs en deze training centres, die beide in dezelfde facilities training, elkaar gaan vinden zodat de clubs de verantwoordelijkheid gaan nemen over de jeugd in de training centres. We shall see.
Goed, dat was het voor nu. Vergeet niet even een berichtje achter te laten hoe het met jou is wanneer je dit verhaal gelezen hebt. Een simple hier is het goed, is voldoende.
Kus, groet en geniet van jullie spaarzamen warme en zonnige dagen.
Klaas-Jan Top
-
27 Mei 2016 - 11:00
Klaas-Jan Top:
Sorry voor spelling fouten, lees en schrijf erg weinig in het Nederlands. Beetje roestig geworden -
27 Mei 2016 - 11:23
Hielke:
mooi verslagje Klaas-jan, volgend seizoen zijn ze ook bezig met een 35+ team, altijd welkom, mocht je weer terugkomen. Ik zit zelf in team 45+ onder leiding van de hardwerkende Jan Kempenaar. Het reilt en zeilt hier goed. Friese Boys is weer retour in de 4e klasse na 1 jaar 3e klasse. toch een berichtje van mij werk. je stopt wel energie in de verslagen. volgende keer een langere reactie. groet Hielke -
27 Mei 2016 - 12:51
Eunice:
Wat kan jij mooi schrijven zeg...! Ik geniet altijd van je verhalen. Hou je taai daar in ZA. Dikke knuffel -
27 Mei 2016 - 13:14
Jeroen:
Top man,
Wat een zelfreflectie, leuk weer eens wat van je te lezen.
Suc6 met jullie keuzes in het leven.
liefs jeroen
-
27 Mei 2016 - 22:45
Gretha:
10 jaar alweer.... jee.....
Wat een shifts... overwegingen. Ha! Je leeftijd dwingt je blijkbaar om bewuster te worden. Keuzes te maken.Niks mis mee zou ik denken.
Met ons gaat het goed!
Gefeliciteerd met prinses Warona! Ik probeer van het weekend te bellen om haar zelf te feliciteren!
Dikke kus! -
28 Mei 2016 - 10:25
Klaas Jan:
Het bellen is niet zo moeilijk meer. Heb de juiste provider gevonden wat signaal heeft bij ons thuis. Dit geldt voor allemaal overigens; 0027 84 709 5849. Dankie -
30 Mei 2016 - 16:45
Jan En Betty:
Hallo Klaas Jan.
Hier alles goed.
Gister hadden we een familiedag met kinderen en kleinkinderen en ook daar was het goed met iedereen.
Groetjes. -
22 Juni 2016 - 18:56
Lieuwe Feenstra:
Een interessant en leuk verslag Klaas Jan.
Als de plannen zijn gerealiseerd en de echte drive minder wordt, dan is het tijd voor wat anders. Misschien een goed moment om terug te keren naar ons kikkerland. Zolang je daar bent, wens ik je succes en een goed leven toe samen met je familie.
Groeten Lieuwe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
