Na 7 magere jaren, de vette jaren....

Dag vrienden en familie,

 Vanuit een zonnig en warm Zuid Afrika, schrijf ik jullie vanuit mijn ziekenhuis bed. Ik heb al lange tijd last van mijn rug en weet sinds mijn begin 30er jaren al dat het een zwakke schakel in mijn lichaam is. Sinds 21 december (2014), 15 miuten voor mijn afrijden voor mijn zuid afrikaanse rijbewijs, na een niesbui, schoot het in mijn rug. Sindsdien werd het erger en erger.(Deze link verteld je precies wat er mis is en wat er gedaan gaat worden; http://www.spine-health.com/video/spinal-stenosis-symptoms-and-diagnosis-video) Vanaf vorige week maandag (5 Januari) werd het lopen een stuk moeilijker. Dokters afspraak gemaakt en daar een afspraak voor de specialist voor de 26ste gemaakt. Afgelopen Vrijdag werd me duidelijk dat dat te lang duurde. Kon niets meer en de pijn werd ondraagelijk. Weer naar de dokter en opgenomen in het Vryburg ziekenhuis met de belofte me door te sturen op maandag naar Klerksdorp. Het is nu Dinsdag en gisteren voor een mri scan geweest. Vanochtend heeft de dokter me duidelijk gemaakt aan de hand van de scans dat een operatie de enige optie is om weer pijn vrij te kunnen bewegen. Morgen opereren en waarschijnlijk dit weekend weer naar huis en dan 6 weken revalideren. Ja, dit had ik niet kunnen bedenken een maandje terug maar ben blij dat er nu iets gedaan wordt en ben eigenlijk hoopvol dat ik na de revalidatie ook weer pijn vrij zal kunnen sporten. Dat lukte al langere tijd niet meer. Ik had me voorgenomen om per 1 Januari weer actiever te worden en te stoppen met roken. Het stoppen lukte me weer vrij gemakkelijk maar het bewegen was pijnlijk en lukte niet. Sinds gisteren weer een pakkie sigareten gekocht met het voornemen om na de 6 weken revalidate weer te stoppen en actief te worden. Afwachten!!

 

Tegen het einde van vorig jaar was ik ook redelijk toe aan een vakantie. Het werk en de projecten die gestart en geimplementeerd moeten worden lopen traag. Daar zijn allerlei redenen voor die vaak buiten mijn (ons; de sport unit) liggen. Ik hoop dat Barbara (mijn "intern") zal blijven pushen om dingen te starten. Voor het eerste kwartaal hadden we gepland om de bedrijven competitie te starten, de school competitie, een voetbal en netball coaching cursus te organiseren (financien hiervoor waren gevonden) en de launching (opening) van de twee stadions die we aan het renoveren zijn. Naast dit waren we ook ver in de gespreken om de lokale sport council te re-organiseren en de districts sport academy te starten. Een en ander zal wat verder vertragen, maar ik hoop dat de relevante personen door gaan zonder mijn push.

 

In de tijd tussen het vorige schrijven en nu ben ik officieel Zuid Afrikaner geworden. Ik heb mijn Zuid Afrikaanse ID en ik ben, na drie keer, geslaagd voor mijn praktijk test voor het Zuid Afrikaanse rijbewijs. Deze twee documenten waren nodig om eindelijk mijn "car allowance" te kunnen gebruiken. Banken hebben hiervoor niet willen mee werken om een nieuwe auto voor mij te financieren. Nu wel en ik heb een erg mooie wagen "besteld" die eind deze week in Vryburg aan komt. Splinter nieuw en het kost me geen cent. Zolang ik bij de gemeente blijf werken zal ik een car allowance krijgen (R 8200) per maand waarvan ik de lening voor mijn auto kan betalen (R6200 per maand). Mooi niet?

 

Thuis is het goed. In mijn drive om de nieuwe auto te krijgen heb ik, op aanraden van de dealer en de bank, een aantal rekeningen geopend. In Zuid Afrika moet je een credit record hebben om credit te krijgen. Je moet dus schulden hebben om nog meer schuld te krijgen. Het wordt verkocht onder de noemer dat ze dan je terug betalings gedrag kunnen zien?! Ik heb een kledings account geopend en een voor furniture (bankstellen, sofa'ss etc) Hoe noem je dit in het Nederlands ook al weer? We hebben dus een prachtig bankstel met sofa's, koffie tafel, design lamp en vaas gekocht (op rekening dan he!). Het werd ook wel tijd trouwens, het oude bankstel was in 2007 gekocht en heeft 7 jaar 4 jonge kinderen moeten verdragen. Het nieuwe geeft een erg huiselijke sfeer en past erg goed bij het huis zelf.

 

Claire is de 5de Januari begonnen in haar nieuwe baan. Ze doet de administratie en is de secretaris van de dr Ruth Mompatie Foundation. Ruth was eeen grote dame in het verzet tegen de apartheid en was de vorige burgermeester in Vryburg. De foundation is daar voor ons district (Ruth Mompatie District) om geld te genereren en projeten te financieren die de ontwikkeling van het district ten goede komen. Het is nu nog onduidelijk wat Claire haar taken precies zijn. Ze heeft er zelf beelden bij waarin ze haar talent om een spin in het web te zijn kan gebruiken. Tot nu toe heeft ze nog niets gedaan. Ze gaat dagelijks naar kantoor om er te zijn en een vergadering te hebben met de board wat haar richtlijnen moet gaan geven in wat ze kan doen voor de foundation. Deze brood nodige vergadering heeft nog steeds niet plaats gevonden. Daarnaast is ze de lokale official voor Subsolar. Een Nederlands bedrijf wat solar plants wil bouwen rondom Vryburg. Vorig jaar heb ik Dick Berlijn leren kennen via de gemeente. Het bouwen van de solar plants loopt via de gemeente omdat Dick land nodig heeft (120 hectare per plant). Heb destijds een dineetje met hem gehad waarin het gesprek ook kwam tot de noodzaak om iemand lokaal te hebben die het vuurtje brandende kan houden. De volgende ochtend heeft hij een ontbijtje met Claire gehad en sinds vorige week heeft hij een voorstel gedaan naar Claire wat ze heeft geacepteerd. Zo heb je niets, zo heb je twee banen. Subsolar is part time op het moment maar zou kunnen uitgroeien tot meer als de officiele kanalen toestemming hebben gegeven om land te gebruiken voor de solar plants.

 

Het gezin thuis is weer compleet overigens. Mutsi heeft, ondanks alles boven de 60%, slecht gepresteerd vorig jaar en besloot zelf weer thuis te gaan wonen. Begin december kwam hij thuis en was de eerste week een..., een.... Verloren puber denk ik nu. Hij wilde niets, hij deed niets, hij was een pain in the ass. Dat verbeterde langzaam en hij is nu weer onderdeel van het leven op de farm. Wel op zijn puber manier uiteraard, maar hij is er weer. Tumi is boven verwachting overgegaan. Het was een jaar waarin we geacepteerd hadden dat hij dan maar een jaar moest herhalen en in dat jaar het speelse een beetje kwijt diende te raken. Niets van dat alles. Tijdens de examens aan het einde van het jaar wist hij voldoende punten te halen om over te gaan. Grade 7 dit jaar. Het laatste jaar van de basis school.

 

Warona gaat naar een nieuwe school dit jaar, de vryburg junior university. Dit is een prive school waarin de onderwijs taal afrikaans is en klassen niet groter dan 5 tot 10 kinderen. De taal zal even wennen zijn maar we hopen dat de kleine klassen haar de extra aanacht kan geven wat ze nodig heeft.

 

Emman blijft op z'n oude school en zal naar grade RR gaan, eerste klas van de kleuterschool (geloof ik). Pienter mannetje wat eindelijk de joy van het trappen van een bal gevonden heeft. Eindelijk vraagt hij mij of zijn broers of we willen voetballen. Hij heeft een goed schot en een leuke dribbel die ver van de  voorgeschreven technieken liggen maar uiterst effectief zijn. Moet dit dan veranderen? Nee, laat hem maar lekker spelen en ontdekken wat hem het beste ligt. Ik heb hem nog nooit een pass met de binnenkant van de voet zien spelen, altijd met de wreef (hoe schrijf je dit eigenlijk?) en erg precies.

 

Goed, al met al een goed begin in 2015. De rug is en setback voor nu, maar ik hoop dat het me na de revalidatie weer de beweegingsvrijheid geeft die ik al lange tijd niet meer ervaren heb.

 

Kus en het ga jullie allen weer goed.

 

Klaas-Jan en familie.